« مرغ باغ ملکوت »
11 اردیبهشت 1394
از آسمان عرفان، تابنده اختری رفت | وز کنج علم و ایمان، ارزنده گوهری رفت | |
سرباز پیشتازی از خیل عشقبازان | از صفحه ی شجاعت یکتا دلاوری رفت | |
استاد علم و حکمت، جوینده ی حقیقت | از کرسی فصاحت، والا سخنوری رفت | |
دُرّ گرانبهایی از بحر فضل و دانش | از بوستان تقوا سرو و صنوبری رفت | |
گوینده ی شهیری، ارزنده فیلسوفی | روحانی فقیهی، فرهنگ گستری رفت | |
مرد جهاد و تقوا، وارسته ای ز دنیا | شب زنده پارسایی، روح مطهری رفت | |
سرچشم ی معارف از علم و فضل و بینش | دانشوری توانا، استاد اکبری رفت | |
« عدل الهی » او خورشید جاودانی است | تا ملک جاودانی با چهر انوری رفت | |
فرمود امام امت پژمرده نوگل من | از دست رهبر افسوس فرزند دیگری رفت | |
«وحی و نبوت» او سرچشمه ی معانی است | از مرتضی به دوران مرآت و مظهری رفت | |
با گریه گفت رهبر: او پاره ی تنم بود |
صد حیف کز کنارم رزمنده یاوری رفت |
حبیب الله معلمی
منبع : سايت شهيد آويني