ماده سمی فلوراید !

پشت پرده استفاده وسیع آمریکا از ماده سمی فلوراید

نگاهی متفاوت به سم فلوراید :

نام فلوراید را حتما شنیده اید اما از کاربرد این ماده چه اطلاعاتی دارید؟ آیا این ماده برای انسان مضر است؟ دلیل استفاده وسیع این ماده از سوی دولت آمریکا چیست؟ در اثر این ماده مردم آمریکا به چه بیماری هایی دچار شده اند؟

افزودن مشتقات سمی فلوراید مانند سدیم فلوراید و سدیم سیلیکا فلوراید به آب آشامیدنی مردم آمریکا از سال ۱۹۴۵ شروع شده و با این که در سال های اخیر اقداماتی برای کاهش آن انجام شده اما هنوز هم ادامه دارد.

موضوع اضافه شدن فلوراید به آب آشامیدنی و محصولاتی همچون خمیر دندان و برخی خوراکی ها در آمریکا به سال های پس از جنگ جهانی دوم بر می گردد که تا کنون ادامه داشته و یکی از پرونده های جالب توجه در شناختن نحوه نگاه استثماری نظام سرمایه داری و سود محور حاکم بر آمریکا به نوع “انسان” است.

و باز رد پای سرمایه داری :

با مطالعه دقیق داستان افزودن فلوراید به آب آشامیدنی عمومی در آمریکا در می یابیم هنگامی که این نظام درگیر حفاظت از پول و منافع سرمایه داران می شود دیگر برای آن، “انسان” آمریکایی و غیر آمریکایی تفاوتی نداشته و ناگهان تمامی پیرهن دری های حقوق بشری برگرفته از “ارزش های آمریکایی” به هیاهو و یاوه بافی هایی بی شرمانه تبدیل می شود.

با این که افزودن فلوراید به آب آشامیدنی در بسیاری از کشورهای اروپایی و دیگر کشورها از دهه ها‌ی گذشته ممنوع شده است؛ امریکا و استرالیا طرف دار سرسخت اضافه کردن فلوراید به آب اشامیدنی می باشند.

مشتقات فلوراید از مواد جانبی و در حقیقت نوعی پسماند فعالیت کارخانه های صنعتی بوده و ممکن است از طریق فرسایش تدریجی‌ لایه ‌های زمین ، کودها و یا در اثر دفع از صنایع مرتبط با فلزاتی مانند آلومینیوم و فولاد وارد منابع آب های آشامیدنی شده و آلودگی های خطرناکی به بار آورند.

فلوراید و سال های پس از جنگ جهانی دوم :

از میانه های دهه ۴۰ میلادی دولت آمریکا اضافه کردن فلوراید به آب آشامیدنی شهروندان را با این بهانه که موجب کاهش پوسیدگی دندان های ایشان می شود شروع کرد و دستگاه تبلیغاتی تحت کنترل سرمایه داران نیز تا کنون این کار را به صورت یکی از مهم ترین موفقیت ها در بهبود بهداشت عمومی مردم در سراسر قرن بیستم توصیف و تمجید کرده است.

اولین توصیه ها به استفاده از فلوراید در آب برای کاهش پوسیدگی دندان ها طی سال های ۱۹۴۵ و ۱۹۴۶ از سوی برخی مقامات بهداشتی در آمریکا و کانادا روی داد و پس از آن خدمات بهداشت عمومی آمریکا نیز وارد میدان اجرایی این طرح شده و بدون وجود حتی یک تحقیق علمی مستدل و مورد قبول دانشمندان توصیه کرد که منابع آب شرب عمومی فلوریده شوند.
در حالی که جدای از نگاه بهداشتی و خطرات مرتبط، فلوریداسیون نمی توانست روش کارآمد و مقرون به صرفه ای باشد؛ ولی این برنامه با قدرت تمام دنبال شد. در واقع حتی اگر ادعای کمک به سلامتی دندان ها صحیح هم باشد؛ بخش بسیار کوچکی از فلور آب فلوریدهصرف حفاظت از دندان های افراد می شود و مابقی آن از بدن دفع شده و یا در صورت بالا بودن مقدار آن در بدن انباشته می شود که سرآغاز تمامی مضرات فلوراید برای انسان است. در حال حاضر میزان فلوراید در آب آشامیدانی آمریکا ۴ میلی گرم در لیتر عنوان شده است در حالی که این مقدار بر اساس قوانین نباید از ۲/۱ میلی گرم تجاوز کند.

سدیم فلوراید یک ماده سمی شناخته شده است .

فلوراید و حقوق بشر !

بدین ترتیب با افزودن فلوراید به آب شهری حق انتخاب نوشیدن آب حاوی فلوراید و یا آب طبیعی سالم از شهروندان آمریکایی گرفته شد و آنها مجبور بودند به هر صورت این آب را مصرف کنند. با توجه به اینکه نظام آمریکا حتی به فکر انتخابی بودن ادامه حیات شهروندان در قالب برنامه “مرسی کیلینگ” نیز بوده است؛ اجبار به حفاظت از دندان های ایشان با خوراندن زوری آب فلوریده به آنها بسیار عجیب می نماید!

مردم به فلوریده کردن آب معترض هستند :

بر اساس منابع علمی آن چه که می تواند در یک حالت کنترل شده بر سلامتی دندان ها تاثیر مثبت بگذارد دوزهای محدود و مشخصی از فلوراید موضعی است نه ورود عمومی آن به کل بدن انسان از طریق آب آشامیدنی و به صورت سیستمیک. در واقع به گفته محققین مسواک زدن با خمیر دندان حاوی فلوراید اگر دو بار در روز انجام گیرد به همان اندازه و یا حتی بهتر از فلوراید موجود در آب آشامیدنی می تواند برای سلامتی دندان ها موثر واقع شود. با این توصیف چه چیزی ممکن است نظام سرمایه داری را مجبور کند که با صرف هزینه های کلان به فلوریده کردن آب های آشامیدنی مردم آمریکا اقدام کند؟! و برای توجیه این کار نیز در طی چندین دهه هزینه های بزرگی را صرف فعالیت های رسانه ای نماید؟

تاثیر فلوراید کنترل نشده بر دندان های کودکان :

ادامه »