57 - الصُّبحَةُ ، تَمنَعُ الرِّزقَ .
خفتن از پس نماز بامداد ، روزى را منع كند .
زيرا كه وقت قرآن خواندن است و دعا و ذكر خداى تعالى و استغفار كردن ؛
پس هر كه بخسبد در اين وقت از اين جمله ، بازماند و خداى تعالى بركت از وى بازدارد .
رزق را ، خواب صبح دارد باز عمر كوته شود ، ز خواب دراز
و عبدالله عباس ، پسرش را ديد كه به اول روز خفته بود .
بانگ بر وى زد و بر وى جفا كرد و گفت :
ندانى كه خواب به اول روز و آخر روز ، خواب احمقاق [ احمقان؟] و مستان بود .
اما نزديك زوال ( ظهر ) خواب ، پسنديده است .
و حضرت رسول اکرم صلّي الله عليه وآله و سلّم ، در اين وقت خفتى .
و مي فرمايد : هر كه اول روز خسبد ، كسلان گردد و چيزيش به ياد بنماند ؛
و اين خبر ، در حق مُصلحان است .
آن كس كه ظالم يا فاسق بود ؛ اگر هرگز بيدار نگردد ؛ بهتر بود .
شهاب الأخبار ، قاضی قضاعی ( ره )