57 - الصُّبحَةُ ، تَمنَعُ الرِّزقَ .

خفتن از پس نماز بامداد ، روزى را منع كند .

زيرا كه وقت قرآن خواندن است و دعا و ذكر خداى تعالى و استغفار كردن ؛

پس هر كه بخسبد در اين وقت از اين جمله ، بازماند و خداى تعالى بركت از وى بازدارد .

رزق را ، خواب صبح دارد باز                   عمر كوته شود ، ز خواب دراز

و عبدالله عباس ، پسرش را ديد كه به اول روز خفته بود .

بانگ بر وى زد و بر وى جفا كرد و گفت :

ندانى كه خواب به اول روز و آخر روز ، خواب احمقاق [ احمقان؟] و مستان بود .

اما نزديك زوال ( ظهر ) خواب ، پسنديده است .

و حضرت رسول اکرم صلّي الله عليه وآله و سلّم ، در اين وقت خفتى .

و مي فرمايد : هر كه اول روز خسبد ، كسلان گردد و چيزيش به ياد بنماند ؛

و اين خبر ، در حق مُصلحان است .

آن كس كه ظالم يا فاسق بود ؛ اگر هرگز بيدار نگردد ؛ بهتر بود . 

شهاب الأخبار ، قاضی قضاعی ( ره )