علي (ع) يك جهان دين و ايمان و عشق 

علي (ع) يار احمد (ص) ؛ نگهبان عشق 

علي (ع) بود و شط بود و خون بود و آب 

علي (ع) بود و يك آسمان اشك ناب 

علي (ع) بود و شهري ز بيداد و كين 

و دورش همه تيغِ در آستين 

علي (ع) بود و يك كوفه دلواپسي

علي (ع) بود و سودايي از بي كسي 

علي (ع) بود و مَشكي كه بر دوش داشت 

علي (ع) بود و شمعي كه خاموش داشت 

علي (ع) بود و يك چاه … آهِ درون 

علي (ع) بود و يك كاسه شيرِ جنون 

علي (ع) بود و يك آسمان آه و درد 

علي (ع) بود و چون شير جنگي ، نبرد

علي (ع) بود و زخمي كه در پاي بود

نمازي كه تنها به حق مي نمود

علي (ع) بود و سجاده اي سرخ رنگ 

علي (ع) بود و دورش هزاران شرنگ 

علي (ع) بود و يك استخوان در گلو

علي (ع) بود و عشقي به ژرفاي هو !

سروده : صبا ملكوتي