15 - الشَرُّ لِجاجَةٌ .

شرّ ، ستيزه بردن است ؛

يعنى عادت و رسم مسلمان نيست ، بدى كردن ؛

 كه هر كه بدى كند بدان بد گرفتار شود .

نيكويى عادت است و خوش خوئي ست                     بدى اندر لجاج بد گوئي است

و روا بود كه مصطفى ( عليه السّلام ) به دين ، آن خواست كه

عاقل بايد كه آنچه بهتر بود ، سيرت و عادت خود كند ؛

و پيوسته بر آن مى‏ باشد .

نه آنكه هميشه معصيت كند و خير از وى چنان افتد ؛

كه كس ، از مزبله بوى خوش شنود .

شهاب الأخبار ، قاضی قضاعی ( ره )