وصال شیرازی :

از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد

و آن طشت را ز خون جگر باغ لاله کرد

خونی که خورده در همه عمر از گلو بریخت

خود را تهی زخون دل چند ساله کرد

نبود عجب که خون جگر ، گر شدش بجام

عمریش روزگار ، همین در پیاله کرد

نتوان نوشت ، قصه درد و مصیبتش

ور می توان ، ز غصه هزاران رساله کرد

زینب درید معجر و آه از جگر کشید

کلثوم زد به سینه و از درد ، ناله کرد

ادامه »