دعای 16 صحیفه سجادیه به نظم :

« تا بشویی ذرّه ای با موج باد »

بارالها !

این منم شرمندۀ رفتار تو 

این منم در حسرت دیدار تو 

این منم بار گنه بر دوش من

شمع جانم ؛ کُشته در این انجمن 

من ز نادانی و جهلم سوختم 

هرچه گستاخی که بُد ، افروختم 

ای خدا بار گنه ز ابلیس ، بیش 

چهرۀ اعمال پر تلبیس ، ریش¹ 

ردّ پایم ، پست و پست و خاک تر 

در پی الصاق شر ، بی باک تر 

وقت ذکر و وقت خلوت ، خواب تر 

وقت هشدار تو ، من بی تاب تر 

در توانم نیست شرم اعتراف 

تا شمارم یک به یک ، با انصراف

***********************

گر بگریم آنچنان از خوف تو 

گر بریزد هر مژه ، در طوف تو  

گر ز زاری ، هق هق ام بندد صدا 

گر به درگاهت شود پایم ، فدا

گر کمر را خم کنم ، مفصل پرد 

گر به سجده چشم من بیرون جهد 

گر همه عمر اجل ، رزقم ، تراب 

گر همیشه ، تا ابد ، خاکستر ، آب 

در میان ، پیوسته نامت را برم 

از خجالت سر به صحرا ها برم 

لحظه ای هم حق ندارم ، ای خدا 

تا بری یک ، از گناهان مرا

بندۀ خاطی سزاوارش مباد 

تا بشویی ذره ای با موج باد !

——————————————–

1 . جراحت ، زخم

مطالب تولیدی : صبا ملکوتی

مرتبط با کتاب شب های بی قراری ، ص : 26 .