شگفتی‌های آفرینش از زبان امام صادق علیه السلام

 چگونگی وزش باد

محمّد بن فُضیل عزرمی حکایت کند: روزی کنار کعبه الهی در حِجر اسماعیل زیر ناودان طلا ، در محضر پُر فیض ‍ امام جعفر صادق علیه السلام نشسته بودم .

ناگاه متوّجه شدیم که دو نفر با یکدیگر در رابطه این که باد از کجا و چگونه می‌وزد نزاع می‌کنند ، و یکی به دیگری می‌گوید : به خدا قسم ! تو نمی‌دانی باد از کجا می‌وزد .

و چون سر و صدای آن‌ها بالا گرفت ، امام جعفر صادق علیه السلام به آن که بیشتر ادّعا می‌کرد ، خطاب نمود و فرمود : آیا تو خودت می دانی که باد از کجا و چگونه می‌وزد ؟

اظهار داشت : خیر ، من نمی‌دانم ؛ ولیکن از مردم چیزهایی را در این رابطه شنیده‌ام .

باد ، زیر رکن شامی ، در کنار کعبه الهی زندانی است ، وقتی خداوند تبارک و تعالی اراده وزش آن را نماید ، مقداری از آن را آزاد می‌سازد . دلیل و علامت آن این است که همیشه در تابستان و زمستان این رکن شامی متحرّک می‌باشد .

محمّد عزرمی در ادامه داستان گوید : من به امام صادق علیه السلام عرض ‍ کردم : یابن رسول اللّه! شما خود بیان فرمائید که باد از کجا و چگونه می‌وزد ؟

حضرت فرمود : باد ، زیر رکن شامی ، در کنار کعبه الهی زندانی است ، وقتی خداوند تبارک و تعالی اراده وزش آن را نماید ، مقداری از آن را آزاد می‌سازد .

پس چنانچه آن باد از جنوب کعبه خارج شود ، باد از سمت جنوب می‌وزد .

ولی اگر از شمال آن خارج گردد ، آن را باد شمال گویند.

و اگر از مشرق باشد ، آن را باد صبا خوانند .

و امّا چنانچه از مغرب باشد ، باد دبورش گویند .

و سپس امام علیه السلام در ادامه فرمایش خود افزود : دلیل و علامت آن این است که همیشه در تابستان و زمستان این رکن شامی متحرّک می‌باشد .

منبع : چهل داستان و چهل حدیث از امام جعفر صادق علیه السلام ، عبداللّه صالحی