نه بسته ام به کس ، دل

نه بسته کس ، به من دل

چو تخته پاره بر موج

رها رها رها ، من !

ز من ، هر آن که او دور

چو دل به سینه نزدیک

به من هر آنکه نزدیک

از او جدا جدا ، من !

نه چشم دل به سویی

نه باده در سبویی

که تر کنم گلویی

به یاد آشنا ، من

ستاره ها نهفته

در آسمان ابری

دلم گرفته ای دوست

هوای گریه با من

گر از قفس گريزم 

كجا روم كجا من ؟!