انواع رب ایرانی :
در قدیم معمولاً از هر میوه ای رب تهیه می کرده اند . رب های شیرین و ترش ؛
از میوه هایی مانند انواع آلوها ، گوجه سبز ، آلبالو ، انار ، سیب ترش ، آلو جنگلی ، شلیل ، و . . .
ما نزدیک به 16 نوع رب مختلف داشته ایم که همه آن ها را از ما گرفته اند و فقط یک رب گوجه را برای ما باقی گذاشته اند که آن هم ، هم میوه اش سمی است و هم رب آن با کلی ماده نگهدارنده و افزودنی ها و رنگ ، در کارخانجات صنعتی تهیه می شود .
اگر میوه ترش باشد ؛ رب ترش و اگر میوه شیرین باشد ، رب شیرین به دست می آید .
اگر آب میوه را بگیرید و بعد آنرا بجوشانید تا غلیظ شود رب آبی خواهید داشت .
و اگر میوه را با پوست و گوشت میوه حرارت دهید تا غلیظ شود ، رب گوشتی درست کرده اید .
درست کردن رب فقط با حرارت دادن میوه صورت می گیرد . خوشبختانه تا همین اواخر و شاید الآن هم باشند خانواده هایی که رب انار را به صورت خانگی درست می کنند .
یادتان باشد که ما از غذا رنگ و لعاب نمی خواهیم !
بلکه مواد مغذی و تقویت کننده می خواهیم .
پس خورش قیمه و آبگوشت ما نباید حتماً با رب گوجه به رنگ قرمز در بیاید .
حتی اگر می خواهید رب گوجه استفاده کنید ، از ربی که در قابلمه های مسی در منزل تهیه می کنید استفاده نمائید ؛ چون سالم تر است و رنگ و مواد افزودنی ندارد !
گوجه و رب آن یکی از واردات یهودی ها به کشور ماست .
در انگلیس وقتی برای اولین بار بچه ها گوجه های کوچک وحشی جنگلی را می خوردند ؛ دچار حساسیت های پوستی می شدند . و محلی ها از آن با عنوان میوه سمّی نام می بردند .
آن وقت همین گوجه ها را در آزمایشگاه ، مقدار سمی بودنشان را کم کردند و به کشورهای جهان سوم فرستادند !
رب گوجه سبز ، آلوی ترش و آلوی شیرین و آلبالو را در منزل تهیه کرده ام .
هرکدام از آنها مزه جالبی دارد . و بسته به ذائقه خود می توانید همراه غذا های مختلف از آنها استفاده کنید .
رب آلو را حتی می توان به جای لواشک های کارخانه ای برای بچه ها درست کرد . و دردسر آن از درست کردن لواشک خانگی خیلی کمتر است .
در مورد میوه هایی که آب کمی دارند برای رب گوشتی ، مقداری آب اضافه می کنیم تا خود میوه کم کم آب بیندازد و با حرارت کم بجوشد .
اگر خیلی غلیظ شود بعداً کپک نمی زند . اما می توان مقدار کمی نمک دریا برای جلوگیری از کپک زدن به آن اضافه نمود .
« صبا ملکوتی »
تجربه های خانه داری
