از شهر آمالم

كويري بيشتر

باقي نمانده است 

تمام شاخه هاي زندگي را

سر بريدند 

در اين صحرا

به جز خاري نمانده است  .

تمام كفتران آبي شهرم 

از اينجا پر كشيدند

گمانم كركسان عاري از عشق 

به ايوان دلم 

آتش گشودند : 

كبوتر هاي شادي را 

ز قلبم كوچ دادند .

از آن وقتي 

كه آتش را گشودند

صداي مهرباني 

از جهان رفت 

گل لبخند ها پژمرده گرديد 

حديث آشنايي 

از ميان رفت .

سبوي عشق را

پر باده كرديم 

سبوي عاشقي را 

سر بريدند 

هجوم هجر دريا را 

چشيديم 

هجوم زندگي را 

ره بريدند .

آري تمام كفتران 

رفتند زينجا 

دل را نگه كن 

تا هيشه 

همواره پابند كمال عشق 

مانده است ! 

صبا ملكوتي