فرقه واقفیه :
پس از وفات امام هفتم فرقه جدیدی در میان شیعیان بوجود آمد که واقفیه نامیده شد .
آنان منکر رحلت امام موسی کاظم ( علیه السّلام ) گشته ، بلکه بر آن باور بودند که ایشان مانند حضرت عیسی علی نبینا وآله و علیه السّلام ، به آسمان صعود کرده است .
سران واقفیه از آن جهت چنین اعتقادی را اشاعه دادند که بتوانند اموال شرعیه امام هفتم ( علیه السّلام ) را که نزدشان بود متصرف شوند و آنها را به امام رضا ( علیه السّلام ) تحویل ندهند.
این فرقه به مخالفت و آزار شیعیان برخاستند ؛ تا آنکه شیعیان ، افراد این مذهب را مَمطوره : ( سگ باران دیده ) نامیدند .
که هر کس بدان نزدیک شود نجس می گردد .
واقفیه نیز جامعه اسلامی را با حضور پلیدشان نجس می کردند و به شیعیان ضرر و زیان فراوانی وارد می نمودند .
به هر حال یکی از شیعیان درباره آنها به امام هادی ( علیه السّلام ) نامه ای نگاشته و گفت : فدایت گردم !
آیا می توانم در قنوت نماز [ این قوم ] را لعنت کنم و این کار جائز است ؟
حضرت در پاسخ به او اجازه دادند که آنها را لعن کند .
و از همین جهت است که امام رضا علیه السّلام می فرمایند :
« کَلِمَةُ لا إلهَ إلَّا الله ، حِصنی ، فَمَن دَخَلَ حِصنی ، أمِنَ مِن عَذابی »
« بِشَرطِها وَ شُروطِها ؛ و أنَا مِن شُروطِها »
« من شرط کلمه لا اله الا الله هستم . . . »
بدان معنا که اگر ولایت من و پدرانم را بپذیرید ؛
در حصن حصین کلمه توحید ، به امنیت کامل خواهید رسید .
و از عذاب الهی ایمن خواهید بود .
صبا ملکوتی
