31 اردیبهشت 1394
حسین (ع) آمد و گل کرد سرزمین دلم
و صد هزار گل رازقی ، قرین دلم
به کنج عافیت ای دل ، چراغ می خواهم
بنفشه های غمین را به اربعین دلم
دوباره سر بریده در این روزگار بی احساس
حسین (ع) آمد و گردید همنشین دلم
گل شقایق احساس من ، گل افشانید
ز مهر ناب نگاهش به نستعین دلم
شهاب عشق تو آنسان هجوم می آرد
که گشته است دل سبزتان عجین دلم !
فراخنای محبّت ، رهین غیرت توست
نشسته خاطر عشق شما کمین دلم !
صبا ملکوتی
1 نظر
