فلزّات سنگین و امراض نورولو ژیک : ( 4 )

بررسی و تفسیر اطلاعات فوق در چهارچوب بیماری (ALS)

انباشته شدن فلزات سنگین را در ارگانیزم بدن نمی‌توان به تنهایی عامل بروز خیلی از امراض به خصوص (ALS ) قلمداد کرد؛  ولی باید به عنوان یک عامل مؤثر منفی مطرح شود که با دخالت سایر فاکتورهای مضرّ نقش بسیار فعالانه ای را ایفا می کند.

دانشمندان و محققین به طور علمی مضرّ بودن آنها را برای سلول‌های تمام بافتها و ارگانهای زنده بدن به اثبات رسانده‌اند، علی‌الخصوص در مورد ارگانیزم‌های تضعیف شده یا در آنهایی که مکانیزم سم زدایی مختل شده باشد که به عواقب آن در بالا اشاره شد.

در بیماری ALS آنزیم سوپراکسید دیسموتازی که در اثر این بیماری در سیستم بدن موجود است نمی گذارد روی و مس به خوبی در بدن جذب گردد در حالی که مس و روی بسیار بسیار برای بدن مفید هستند .

جیوه هم که فلزی سنگین و مضر است مخالف ( آنتاگونیست ) سلنیوم است که برای بدن نقش حیاتی دارد و نمی‌گذارد که بدن سلنیوم را جذب نماید .

اما نکته مهم آن است که با تغذیه سالم می‌توانیم بهترین مواد لازم برای بدن را نظیر منیزیم و سلنیوم و … جذب کنیم.