فلزّات سنگین و امراض نورولو ژیک : ( 1 )

تغذیه سالم و طبیعی جهت پیشگیری از امراض نورولوژیکی ALS ا (Amyotrophic Lateral Sclerosis)

مرتبط با هوای آلوده و فلزّات سنگین

اگر چه تا کنون انباشته شدن فلزّات سنگین به عنوان تنهاعامل بروز بسیاری از بیماری های مربوط به سیستم عصبی(ALS) به اثبات نرسیده باشد، ولی باید اظهار داشت که یک عامل منفی است و با مشارکت سایر فاکتور های مضر می تواند به وخیم تر کردن بیماری دامن بزند. ازاین رو می بایستی سعی بر این داشت که در صورت انباشته شدن بیش از حد فلزّات سنگین در ارگانیزم بدن انسان، بدن انسان آن را دفع کرده و یا اینکه از افزایش مضاعف آن جلوگیری به عمل آورد.

یکی از مشکلات عدیده که جامعه مدرن و پیشرفته از نظر فن آوری امروزه با آن مواجه است بدون اینکه مردم عادی از آن آگاهی داشته باشند آلودگی محیط زیست با فلزّات سنگین می باشد (آرسنیک. سرب. نیکل. آلومینیوم. جیوه. کادمیوم و غیره)، این نوع آلودگی ها متاسفانه در همه جوانب زندگی ما (در هوا- لوله اگزوز ماشینها – صنایع و اغلب در ظروف آشپزخانه مثل قابلمه ها و ماهی تابه ها و زودپزهای سربی و آلومنیومی و تفلون، باطری ها. لوازم آرایش، خوش بو کننده ها، واکسن ها، آمالگام مورد استفاده در دندانسازی برای پر کردن دندانها که خود ترکیبی از سرب و جیوه می باشد ( به رنگ خاکستری تیره یا مشکی ) و حتی در مواد غذایی و در آب آشامیدنی) وارد شده اند .

به طور کلّی فلزات سنگین به آن دسته از فلزاتی گفته می شود که عدد اتمی آنها از عدد اتمی آهن (۵۵) بالا تر است، آنها عامل اغلب آلودگی ها و مسمومیت ها در ارگانهای بیو لژیکی بدن هستند.

در اینجا می‌خواهیم اثر فلزّات سنگین را بر یکی از حساس ترین سیستم های بدن یعنی سیستم عصبی مورد بحث قرار بدهیم علی الخصوص در رابطه با (ALS) که در طی چند دهه گذشته آمار مبتلایان به آن دو برابر شده است.

ارگانیزم انسان امروزه در مقایسه با اجداد هزاران سال پیش خود هیچ‌گونه تغییر فیزیو لوژیکی در رابطه با مکانیزم مقابله و دفع فلزّات سنگین را ندارد، و همواره مقدار بسیار ناچیزی از فلزّات سنگین قابل دفع می باشند، البته با تغذیه سالم ارگانیزم انسان از کارآیی بیشتری برخوردار است و قابلیت دفع فعّالانه‌تری را پیدا می کند، در غیر این‌صورت سیر انباشته شدن آن بسیار سریع می‌باشد. انباشته شدن این مواد در بافتها و ارگان ها و به‌خصوص در فضاهای بین سلّولی است، که روند فزاینده و تصاعدی داشته وعواقب بسیار مضری دارد. زمانیکه علاوه بر فلزّات سنگین، سموم و زهرینه های دیگری نیز حضور داشته باشند آنها به‌اتفاق عمل می‌کنند و متقابلاً همدیگر را تقویت کرده، و به‌طور کلّی با افزایش مضاعف سمّیت (توکسینها) در ارگانیزم بدن مواجه هستیم.

قرنهاست که حکیمان و پزشکان مسمومیت حادّ فلزّات سنگین را تشریح و مطرح می کنند، بدون اینکه توجهی به عواقب بد و مضرات ناشی از انباشته شدن مزمن وثابت آنها داشته باشند (نظیر مسمومیت سرب که سربازان قدیم با آن مواجه بودند).

دانشمندان با تشریح اجساد قدیمی و بررسی آمار آنها، توجه ما را به دو نکته جالب معطوف می‌کند.

۱ – میزان سرب موجود در اسکلت افراد متوفی در پنجاه سال گذشته در مقایسه با اسکلتهای ماقبل تاریخ بالغ بر پانصد بار بیشتر است.

۲ – امروزه متأسفانه دندان پزشکان با استفاده از آمالگام (که ترکیبی از جیوه، قلع و سایر فلزّات می‌باشد) به پرکردن دندان‌ها می‌پردازند که بسیار مضر می‌باشد، اگر یک ذرّه از آن را در یک دریاچه بیاندازیم بر اساس قانون خیلی از کشورها در آن دریاچه ماهیگیری و شنا به جهت بالا بودن میزان جیوه ممنوع اعلام خواهد شد.

نگاه احیای سلامت