آیة الکرسی

در کلام رسول اکرم (ص)

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم در خواب به دختر خویش فرمودند : ترازوی اعمال خویش را با آیة الكرسی سنگین گردان .

زیرا هركس آن را قرائت نماید ، آسمان و زمین با فرشتگانش به جنبش و حركت در آیند و خداوند را با صدای بلند به پاكی یاد كنند و او را بزرگ بدارند و تسبیح گویند . پس از آن تمامی فرشتگان از خداوند می خواهند كه گناه خواننده آیة الكرسی را ببخشد و از خطا و لغزشش در گذرد .

رسول خدا ( صلّی الله علیه و  آله و سلّم ) فرمودند : هركس آیة الكرسی را یك بار بخواند ، اسم او از دیوان اشقیاء و انسان های بد محو می شود .

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ 

خداست که معبودى جز او نیست زنده و برپادارنده است .

لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَلاَ نَوْمٌ 

نه خوابى سبک او را فرو مى‏ گیرد و نه خوابى گران ،

لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست .

مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ

کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند ؟

 یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء

آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت‏ سرشان است مى ‏داند

و به چیزى از علم او جز به آنچه بخواهد احاطه نمى‏ یابند .

وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ

کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست

و اوست والاى بزرگ .

لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ  قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ

در دین هیچ اجبارى نیست  و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است  . 

فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ

پس هر کس به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد به یقین به دستاویزى استوار

که آن را گسستن نیست چنگ زده است و خداوند شنواى داناست .

اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ

خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده ‏اند ،

آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى ‏برد

 وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ

و[لى] کسانى که کفر ورزیده ‏اند سرورانشان [ همان عصیانگران =] طاغوت اند

که آنان را از روشنایى به سوى تاریکی ها به در مى ‏برند . 

 أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

 آنان اهل آتش اند که خود در آن جاودان اند .