آیة الکرسی :
داستان نزول :
رسول اكرم (صلّي الله عليه و آله و سلّم ) فرمودند :
« چون خدای متعال خواست سوره ی حمد و آیه های شهدالله ( 18 و 19 آل عمران ) و قُل اللّهم ( 26 - 27 آل عمران ) و سوره توحید و آیة الكرسی را به زمین نازل كند ، همگی به عرش الهی چنگ زدند ؛ در حالی كه بین آن ها و خداوند حجابی نبود . »
سپس فرمودند : پروردگارا ما را به خانه پر گناه و به سوی كسانی كه عصیان و گناه می كنند می فرستی ؛ در حالی كه ما پاك و مطهّر هستیم . »
سپس خدای متعال فرمود : « به عزّت و جلال خودم سوگند ، هیچ كس شما را بعد از نماز نخواند ، مگر این كه او را در مرتبه بالای قدس جای دهم ؛ كه از نعمت های آن استفاده كنند و در هر روز 70 بار به او با نظر رحمت خود بنگرم و در هر روز 70 حاجت او را برآورم ، هرچند كه بسیار گناه كرده باشد كه كمترین آن دعاها و حاجت ها و آمرزش گناهان باشد . او را از هر دشمنی پناه می دهم و برای پیروزی بر هر دشمنی یاریش می دهم و مانعی به جز مرگ برای بهشت رفتن او نباشد . ( یعنی بعد از مرگ بلافاصله به بهشت می رود . )
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ
اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ
خداست که معبودى جز او نیست زنده و برپادارنده است .
لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَلاَ نَوْمٌ
نه خوابى سبک او را فرو مى گیرد و نه خوابى گران ،
لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ
آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست .
مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ
کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند ؟
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء
آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى داند
و به چیزى از علم او جز به آنچه بخواهد احاطه نمى یابند .
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست
و اوست والاى بزرگ .
لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ
در دین هیچ اجبارى نیست و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است .
فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ
پس هر کس به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد به یقین به دستاویزى استوار
که آن را گسستن نیست چنگ زده است و خداوند شنواى داناست .
اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ
خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده اند ،
آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى برد
وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ
و[لى] کسانى که کفر ورزیده اند سرورانشان [ همان عصیانگران =] طاغوت اند
که آنان را از روشنایى به سوى تاریکی ها به در مى برند .
أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ
آنان اهل آتش اند که خود در آن جاودان اند .