این هم شگردی قدیمی است برای تخریب. اینکه یک تفکر احمقانه را به طرف مقابلت نسبت بدهی و بعد خودت با ژست روشنفکری به میدان بیایی و پیروزمندانه آن تفکر احمقانه را نقد کنی !
این بزرگوار که ( البته هنوز قابل هدایت است ) به نقد تفکراتی می پردازد که اساساً هیچ کس در بین مذهبی ها مایل به پذیرش آن نیست ولی متأسفانه لحن کلام ایشان به گونه ای است که به خصوص مخاطبانی که خیلی مذهبی نباشند تصور می کنند که اینها تفکرات غالب جامعه مذهبی است .
« همه مشکلات را فقط در ظاهر حجاب خلاصه‌کردن ، آدرس غلط دادن است . آن مفسد اقتصادی هم ترجیح می‌دهد ائمه جمعه ما دغدغه‌شان ظاهر خانم‌ها شود و کاری به چپاول بیت‌المال نداشته باشند . » این ها صحبت های این بزرگوار است .
به راستی کدام طیف جامعه مذهبی ما اعتقادشان بر این است که « همه مشکلات جامعه در حجاب است !! »
مطلب دیگر ایشان که می تواند جنبه ی تهمت به ائمه جمعه هم داشته باشد ، این است که دغدغه ائمه جمعه « فقط » (فقط را به قرینه جملات قبل می فهمیم ) ظاهر خانم هاست !!
تهمتی که می تواند یک مخاطب کمتر مذهبی این سخنان را برای همیشه از نماز جمعه و جماعت دلزده کند . اما آیا واقعیت همین است ؟
کسانی که اندکی تجربه شرکت در نماز جمعه داشته باشند می دانند که چنین نیست و اگر آقای زائری بخواهند خیلی ریاضی و دقیق بحث کنند می توانند به عنوان نمونه صحبت های ائمه جمعه مراکز استان ها را در هفته قبل گوش کنند و ببینند که چند درصد مطلب آن ها به حجاب اختصاص داشته است .
« امکان وقوعی » برخورد با بدحجابی :
شبهه دیگر ایشان در مصاحبه شان بحث « امکان وقوعی » برخورد با بدحجابی است .
ایشان می گویند :
« … حاکمیت و نظام اسلامی می‌تواند در همه شئون و زمینه های زندگی اجتماعی و جامعه ورود پیدا کند ، این در بعد نظری و علمی و تئوریک و اعتقادی است لیکن مسأله دخالت حاکمیت در شؤون اجتماعی زندگی روزمره مردم بُعد اساسی اش تدبیر و تعقل حاکمیتی است و امکان وقوعی آن نه مسأله فقهی و نظری .
لذا در مورد اینکه برخورد حکومتی با بدحجابی صورت گیرد ، من معتقدم نمی‌توان برخورد حکومتی کرد همان گونه که عملاً نمی توان با مثلا تیغ‌زدن صورت توسط آقایان برخورد کرد … »
پاسخ :
قبل از آنکه به ماهیت شبهه بپردازیم این اشکال را به آقای زائری وارد می کنیم که اگر ایشان به نفس مسئله برخورد با بدحجابی اعتقادی ندارند که باید اعتقادات شان را به قرآن و سنت و نظرات فقها عرضه کنند و ببینند که آیا واقعا در مسیر قرآن و سنت حرکت می کنند یا نه ؟
اما اگر اعتقاد دارند ( که ظاهرا چنین است ) ، ایشان خوب می دانند که وقتی حکمی در شرع آمده یعنی بی شک امکان وقوع دارد وگرنه خلاف حکمت است که دین دستور العملی داشته باشد که امکان وقوع نداشته باشد .
با این حساب آیا وجهه همت ما باید بر کمک به وقوع دستورات دینی باشد و یا اینکه امکان اجراشدن دستورات دینی را از آنچه هم اکنون هست هم دورتر نشان دهیم !!
و ترجیع بند ما « نمی شود » ، « نمی شود » باشد ؟!
حال می پردازیم به نفس شبهه . آیا به واقع همانگونه که آقای زائری می فرمایند هم اکنون برخورد با بدحجابی امکان وقوعی ندارد ؟
خنده دار است که چیزی که هم اکنون جریان دارد ( البته چند وقتی است که مورد اهمال شدید قرار گرفته ) را آقای زائری می گوید امکان وقوعی ندارد ! به نظر می رسد منظور آقای زائری این است که « نباید » واقع شود تا اینکه نمی شود وقوع یابد !
احتمالا منظور ایشان این است که با توجه مفاسدی که این برخوردها دارد بنابراین نباید واقع شود .
این هم از شبهات رایج در بحث برخورد با بدحجابی است . قبول داریم که برخورد با بدحجابی مفاسدی دارد اما آیا این مفاسد ناشی از نفس برخورد پلیسی است یا از بیرون زمینه سازی می شود ؟
واقعیت این است که اگر برخورد های بد پلیسی را از موضوع بحث خود خارج کنیم آنگاه مفاسدی مثل ایجاد حس تنفر از حجاب یا حس تقابل مردم با حکومت ناشی ازنفس برخورد پلیسی نیست ، بلکه متأثر از بازی گردان های بیرونی است .
توضیح اینکه « طبیعی » است که بخشی از جامعه همواره در مقابل اجبارهای قانونی معمولا احساس ناراحتی و ناخوشایندی دارند و جالب اینکه این مسئله نه مختص حجاب است و نه مختص مردم ایران .
مثلا بسیاری از مردم از مقررات و الزامات راهنمایی رانندگی یا سربازی اجباری ، مقررات مالیاتی و الزامات شهرداری و مانند این ها احساس ناخوشایندی و ناراحتی دارند .
اما اینها طبیعی است . مشکل آن جاست رسانه های خارجی معاند یا برخی جریان های سیاسی خائن روی این موج احساسات عمومی سوار شوند و « رأی » جمع کنند ! شاهد این مدعا آن است که همین بازی سیاسی در جریان انتخابات ها از سوی برخی کاندیداها در مورد « خدمت سربازی اجباری » هم مطرح می شد !
آیا با نفس مسئله برخورد پلیسی باید مقابله کرد یا آن دست های خارجی فرصت طلب ؟
