29 آذر 1394
« اي ستارۀ سهيل »
اي خورشيد عالم افروز مانده در پشت ابرهاي غيبت ،
دلتنگي ام را با كدامين غصّه هاي غريبانه ، نجوا كنم ؟
و شما را با كدامين عبارات شايسته ،
آنچنان كه در خور شأن و مقام عالي رتبه شما باشد ،
بخوانم ؟!
جهان در انتظار شماست
اي برترين موعود !
اي ستارۀ سهيل دلهاي مشتاقان !
اي خورشيد پشت ابر !
اي قداست و پاكي ، تجلّي نوراني شما !
آيا بهار ، مقدم سبز ستاره نيست ؟
آن هم ستاره اي كه بود رسم آن ، سهيل ؟!
نظر دهید »
