« اي ستارۀ سهيل »

اي خورشيد عالم افروز مانده در پشت ابرهاي غيبت ،

دلتنگي ام را با كدامين غصّه هاي غريبانه ، نجوا كنم ؟

و شما را با كدامين عبارات شايسته ،

آنچنان كه در خور شأن و مقام عالي رتبه شما باشد ،

بخوانم ؟!

جهان در انتظار شماست 

اي برترين موعود !

اي ستارۀ سهيل دلهاي مشتاقان !

اي خورشيد پشت ابر !

اي قداست و پاكي ، تجلّي نوراني شما !

آيا بهار ، مقدم سبز ستاره نيست ؟ 

آن هم ستاره اي كه بود رسم آن ، سهيل ؟!