کاش می شد مثل لاله مثل بید

در حیاط خانه اش منزل گزید

کاش می شد تا فراسوی دلش

همچو آهوی هراسانی دوید

کاش می شد در بهاری پر امید

با پرستوها به ایوانش رسید

کاش می شد در کنار او نشست

از لبان غنچه اش صد یاس چید

کاش می شد منزلش آباد کرد

غصه هایش را به جان خود خرید

باسپیده در هوای گرگ و میش

ظلمت رندانۀ شب را درید

کاش می شد در پناه ( انتظار)

لعبت زیبای او را باز دید !

صبا ملکوتی