سویا؛ تقلبی بزرگ در تولید مواد غذایی جهانی – بخش پنجم (پایانی)

حیله گری مون سنتو

شرکت مون سنتو هنگام فروش بذرهای GMOبه کشاورزان آمریکایی طبق یک قراردادی که شبیه به نوع جدیدی از بردگی میبود آنها را موظف می کرد که سالانه مبلغی بعنوان حق امتیاز به شرکت بپردازند. ولی در آرژانتین سیستم سنتی و قوانین حاکم مربوط به بذر در کشور به مون سنتو اجازه دریافت حق امتیازبرای بذرهای GMO را نمی داد، از اینرو زارعین که بذرهای استفاده شده ی سال قبل را بکار می گرفتند به هیچ وجه خود را موظف به پرداخت حق امتیاز نمی دانستند.

استراتژی نیرنگ مون سنتو بدین صورت بود که در ابتدا در راستای انقلاب به اصطلاح سبز، محصولات GMO را با بهانه اشاعه و تکثیر، این محصولات (علی الخصوص علف کش بسیار قوی که همیشه همراه آن محصولات بفروش می رفت) را وارد بازار آرژانتین کرد.

پس از چندی زمینهای زیر کشت سویا ROUND UP READY 14 برابر افزایش داشت، کشت آن مخفیانه و بطور قاچاق به تمامی کشورهای منطقه (برزیل، پاراگوئه، بولیوی، اروگوئه) علیرغم ممنوعیت های ملّی آن کشورها و با سکوت مون سنتو نیز منتقل شد؛ در کشور برزیل کمپانی CARGILL شریک مون سنتو متهم به اشاعه غیر قانونی اینگونه بذرها شده بود. در سال ۱۹۹۹ میلادی سه سال بعد از ورود سویای GMO مون سنتو با علم به غیر قانونی بودن آن رسماً از کشور آرژانتین تقاضای حق امتیاز محصولات خود را کرد.

این خواسته مورد بی اعتنایی کشاورزان قرار گرفت و دولت آرژانتین هم هیچ اعتراضی بر آن وارد نکرد، ولی این امر مقدمه ای بود بر یک حرکت قانونی بعدی. شرکت مون سنتو این خواسته را بعنوان کمکی برای جبران هزینه‌های تحقیقات و مطالعاتی که به تولید راند آپ ردی منتهی می شدند معرفی می کرد و با تبلیغات وسیعی شرکت خود را به صورت قربانی زرنگی های کشاورزان آرژانتینی ترسیم می کرد.

در اوائل سال ۲۰۰۴ شرکت مون سنتو تهدید کرد که در صورت به رسمیت نشناختن حق امتیاز تکنولوژی از جانب دولت آرژانتین، فروش GMO را در آمریکا و اروپا متمرکز خواهد کرد در جائیکه این حقوق به رسمیّت شناخته شده بودند؛ از آنجائیکه کشاورزی آرژانتین کاملاً آلوده و وابسته به GMO شده بود و عناصر دولت نیز به نوعی در آن سهیم بودند علیرغم اعتراضات شدید کشاورزان، وزیر کشاورزی صندوق ذخیره ای با نام ” صندوق جبران تکنولوژی” ایجاد کرد که کشاورزان میبایستی ۱ % از سود حاصل از فروش محصولات GMO خود را بدان واریز می کردند که مستقیماً در محل انبارهای آنها بعنوان مالیات اخذ می شد و نهایتاً به حساب مون سنتو و دیگر شرکتهای چند ملّیتی فعال در بخش GMO منتقل می شد؛ این قانون از سال ۲۰۰۵ میلادی اجرائی شد.

در اوائل سال ۲۰۰۵ میلادی در کشور برزیل نیز GMOتوسط دولت لولا برای اولین بار در تاریخ آن کشور قانونی اعلام شد، بدین ترتیب تمام موانع برای گسترش کشت GMO در آمریکای لاتین از میان برداشته شدند. در سال ۲۰۰۶ میلادی آمریکا و آرژانتین باتفاق برزیل ۸۱ % از تولید جهانی سویا را در اختیار داشتند. این بدان معناست که هر همبرگر مک دونالند در هر جای دنیا با گوشت گاو تغذیه شده با سویای GMO تهیه شده و خواه ناخواه هر نوع ماده غذائی صنعتی نمی تواند از دام GMO سالم بگریزد.

سویا برای تغذیه آرژانتینی ها

ادامه »