آب فرات از نظر روایات:
خداوند می فرماید :
« وجعلنا فيها رواسي شامخات و اسقيناكم ماء فراتا» (المرسلات-۲۷)
ترجمه:« و درآن كوههاي استوارو بلندي قرار داديم، وآبي گوارا به شما نوشانديم.»
از جمله صفات آب در قرآن كلمه فرات است. اين واژه در لغت عرب به معناي عذب و شيريني است. راغب اصفهانی مي گويد: «الفرات الماء العذب».
در اين آيه ابتدا به كوههاي بلند و سربرافراشته اشاره مي شود و در پي آن سيراب نمودن انسان ها با آب خوش و شيرين بيان مي شود و اين از الطاف بزرگ الهي است كه آب باران، چشمه ها، نهرها و قنوات را كه از جمله منابع آب شرب مي باشند را شيرين و فرات قرار داده است،
برخلاف آب هاي اقيانوس ها و درياها كه به تعبير قرآن « ملح اجاج» است، يعني شور و نمكين.
در آداب ولادت فرزند در اسلام مستحب است كه كام نوزاد را با آب فرات سيراب نمايند كه مي تواند به معناي نهر فرات يا همين معنايي كه بيان شد، (يعني آب شيرين) باشد.
در روایات زیادی وارد است که «کام نوزادان خود را با آب فرات بردارید.»
