« غديريه » :

يا ابوالعجائب 3

از يك خروش ِ تيغ ِ شه تاجدار ِ ما

حق گفت لافتي پي ِ شرح ِ نگار ِ ما

تاريخ را نبي ، سر ِ دستش گرفته است

جمع است چون رُسُل ، همه در رويِ يار ِ ما

عالم مجالِ جلوه يِ يك نوكر تو نيست

باشد به حشر ، جلوه يِ دُلدُل سوار ِ ما

غالب ترين اسد كه شناسم تويي علي

اي نعره ي برائتِ تو راهكار ِ ما !