« غديريه » :

يا ابوالعجائب 2

اي شاهِ تاج دار ِ قريشي ، حرم تويي

نوروزْ نام توست ! كه عيدِ عجم تويي

سِنِّ تو با خدايِ تو تطبيق داده ايم

آن كس كه نيست سابقه اش با عدم تويي

گودال تو رفيع ترين جايِ عالم است

آن كس كه زد به قلّه ي عالم ، عَلَم تويي

سلطانيِ تو بر همه عالم مُسَلّم است

جمله رعيّتيم و فقط محتشم تويي

عالم قلمرو ِ تو و اولاد فاطمه ست

شيري كه نيست پيشۀ او جز كرم تويي

رويِ جهاز ِ اين همه اُشتُر چه مي كني ؟

بر رويِ دستِ بحر ِ تفكر چه مي كني ؟