« دفتر عشق »

   روزگاري است من و دل  ، غرقه در ياد توايم . . .

   غرقه در تاب و تب قامت شمشاد توايم

  در خرابات ، كه كار همه رندان مستي است

  با صبا ، در طلب حُسن خداداد توايم

  ما در اين دير ، به شيريني كام تو خوشيم

  گرچه شيرين دهنانيم ، كه فرهاد توايم

  باده و عشق و ريايي صفتي ؟ بس عجب است

  ما به اخلاص ،  مقيم دل آباد توايم !

  دامن از غير بريديم ، براي دل تو  . . .

  در نهانخانۀ دل ، منتظر داد توايم

  دفتر عشق ، كه صد پاره شد از جور رقيب

  همه را دسته نموديم ، كه دلشاد توايم

  عمر دل ، در تب و تاب غم عشقت بگذشت

  اي خدا ! بيت غزلوارۀ ميعاد توايم 

  عمر ما گرچه تمام است ، ولي خالق دل !

  روزگاري است من و دل ، غرقه در ياد توايم . . .

سروده : صبا ملكوتي